İnanılmaz
Herkesin eline sağlık.
Yes, Madlen is completely free and it doesn't have any in-app purchases or subscriptions.
Not enough reviews to make a reliable assessment. The app needs more user feedback.
Madlen is free.
To get estimated revenue of Madlen app and other AppStore insights you can sign up to AppTail Mobile Analytics Platform.
Herkesin eline sağlık.
Bir sınav öğrencisi olarak şu ana kadar hiçbir yapay zeka uygulamasından faydalanamadım ama bu uygulama sınav zamanına az kalmışken benim hayatımı değiştirdi sayılabilir, hem bana kişisel anlatım yapması, hem de sorularımı çözmesi çok işime yarıyor teşekkür ederim
ben çok beğendim yeni müfredat geldiğinden beri anlamadığım konuları bunun sayesinde pekiştirdim bir yakınımın önerisi üzerine indirmeme ramen çok beğendim sizede öneriyorum
Program çok güzel. Özellikle görseller harika. Seslendirmenin oluşu da efsaneydi. Bir öğretmen olarak bu programı yapanlara teşekkür ediyorum tüm öğrencilerime önereceğim.
Uzun yıllardır, akşamları yatışımın tiyatrosu, dramı dışında Combray’ye ait her şey benim için yok olmuşken, bir kış günü eve döndüğümde, üşümüş olduğumu gören annem, alışık olmadığım halde, biraz çay içmemi önerdi. Önce istemedim, sonra, bilmem neden fikir değiştirdim. Annem, birini gönderip, küçük madlen denilen, bir tarak midyesinin oluklu çenetleri arasında biçimlendirilmiş gibi görünen o kısa, tombul keklerden aldırdı. Az sonra, o kasvetli günün ve iç karartıcı yarının beklentisiyle bunalmış bir halde, yaptığım şeye dikkat etmeden, yumuşasın diye içine bir parça madlen attığım çaydan bir kaşık alıp ağzıma götürdüm. Ama içinde kek kırıntıları bulunan çay damağıma değdiği anda irkilerek, içimde olup biten olağanüstü şeye dikkat kesildim. Sebebi hakkında en ufak bir fikre sahip olmadığım, soyutlanmış, harikulade bir haz, benliğimi sarmıştı. Bir anda, hayatın dertlerini önemsiz, felaketleri zararsız, kısalığını boş kılmış, aşkla aynı yöntemi izleyerek, benliğimi değerli bir özle doldurmuştu; daha doğrusu, bu öz, benliğimde değildi, benliğimin ta kendisiydi. Kendimi vasat, sıradan ve ölümlü hissetmiyordum artık. Bu yoğun mutluluk nereden gelmiş olabilirdi bana?… Sonra ansızın o hatıra karşımda beliriverdi. Bu tat, Combray’de pazar sabahları (pazarları Missa saatinden önce evden çıkılmadığından), Léonie Halamın, ‘günaydın’ demeye odasına gittiğimde, çayına ya da ıhlamuruna batırıp bana verdiği bir parça madlenin tadıydı…